TwelveSenses
Taalzin
Hoofdstuk 10; Taalzin. Welsprekendheid.
De woordenwereld. Taal als vormgever van Geest en Beest. Lezen van tekens. Het Woord wordt Vlees. Oerschreeuw. Klinkers en medeklinkers; vrije expressie en begrenzing. Klanken veroorzaken iets. Benoemen en namen geven. Discours. Symbolenwereld. Het gesprek als atelier. Woorden die werken. Volkszielen. Taal = beweging. Meebewegen. Welsprekendheid leidt tot wellevendheid. Sesam open U! de macht van woorden. Disciplinering van de wereld en mensen. Script. Biografische verhaallijnen. Tussen Stilte, Muziek en het Licht. Het sensomotorische gesprek. Digitale welsprekendheid.
Want mijn taal is slechts een middel waarmee ik ergens naar toe wil verwijzen; naar mijn ideeën en dit middel laat zich, net als verf, niet makkelijk sturen en vormen.
Video: Words for the Wanting
Gedicht en stem van Alison Linitt
We onthouden veel meer van wat er ‘tegen ons’ gezegd wordt, van wat we horen, dan wat we zelf zeggen en uitspreken. Daarom strooien we gemakkelijk onze woorden in het rond, zijn er soms slordig mee, gooien ze weg en kijken er vervolgens niet meer naar om, waar ze terechtkomen of wat ze teweegbrengen.
Wanneer we aan iets een naam geven; iets benoemen , geven we er daarmee direct ook een betekenis aan, en die betekenis bepaalt vervolgens wat het ís; wat je ermee kunt doen; hoe je ermee omgaat en hoe je het behandelen mag.
In onze ziel staan ook woorden gegrift, als een tatoeage; er is taal in ons geschreven, machtige woorden die inwerken op ons zelfbeeld, onze keuzes, onze bewegingen en die onze richting bepalen waarin we denken ons te moeten bewegen.
Taal is in veel gevallen 'niet meer nodig' daar de algoritmes al ‘berekend’ hebben wat het beste voor ons is, wat we willen wat er gedaan moet worden, waar onze voorkeur naar uitgaat of wat onze rechten en plichten zijn. Met taal betekenen we onszelf en de wereld; door algoritmes worden wij en ons bestaan berekend.
